ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Χάρης Αρώνης γεννήθηκε και ζει στο Αιγάλεω, το «Egaleo City» όπως το βάφτισε ο Γιώργος Ζαμπέτας. Είχε μάλιστα την τύχη να ζήσει από κοντά τον μεγάλο μας λαϊκό συνθέτη κι ανεπανάληπτο βιρτουόζο του μπουζουκιού (ο Δάσκαλος ήταν στενός οικογενειακός φίλος), αλλά ντράπηκε και ποτέ δεν του φανέρωσε ότι σκαρώνει τραγούδια…
Απόφοιτος της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιά και του Τμήματος Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δεν ζει από τη μουσική, αλλά εργαζόμενος σε τεχνική εταιρεία που εκπονεί μελέτες κτηματογράφησης για το Εθνικό Κτηματολόγιο.
Πολυγραφότατος μουσικά: στιχάκια και μελωδίες γράφει συστηματικά ήδη από μαθητής Λυκείου. Όμως παρά τον μεγάλο αριθμό τραγουδιών στο συρτάρι του (ή αν θέλουμε να ακριβολογούμε σε σκληρούς δίσκους και στικάκια), πριν την κυκλοφορία του «17» είχε δημοσιεύσει μόνο 13 από αυτά, όλα στο πρώτο του CD με τίτλο «Της αγάπης μανιφέστο», που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Α, μην ξεχάσουμε και το τραγούδι «Ο λύκος της ψυχής μου» που ήταν σε δικούς του στίχους και το έκανε γνωστό στο κοινό η θρυλική (και αειθαλής) μπάντα των Magic De Spell (δίσκος «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ», 1995).
Στα χρόνια πριν την έκδοση του άλμπουμ «17», ο Χάρης συμμετείχε στο δίσκο του Σίμου Κουσκούνη «Σταυροδρόμια» ερμηνεύοντας το τραγούδι «Χαμένα Χρόνια«, πήρε μέρος στο 48 Hours Music Project με το τραγούδι «Δύο Έργα» και τραγούδησε τη σύνθεση του Zero Project σε στίχους του Βασίλη Πουλημενάκου με τίτλο «Φεγγάρι Κόκκινο» που κυκλοφόρησε διαδικτυακά.
Πάντως ο ίδιος θεωρεί ότι πέρα από την καλλιτεχνική του δημιουργία, το έργο του ως μηχανικός και την εκπαιδευτική του δραστηριότητα (έχει διδάξει σε δημόσια ΙΕΚ αλλά και στο κέντρο πληροφορικής που ίδρυσε το 2001 και διεύθυνε μέχρι το 2010), το δυσκολότερο επίτευγμά του είναι ότι παραμένει ενεργός πολίτης δίνοντας το παρών στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής του.