ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «17»
Τα 17 τραγούδια του δίσκου εκφράζουν βιώματα και συναισθήματα που έζησε ο δημιουργός τους (και λίγο-πολύ όλοι μας) στην πρώτη «μνημονιακή» 7ετία, στη δίνη των κοινωνικών καταστροφών από την βαθιά και παρατεταμένη οικονομική ύφεση.
Πρόκειται για ένα ροκ αποχρώσεων concept album που έστω και χωρίς σαφείς γραμμές οριοθέτησης, έχει αρχή, μέση και τέλος. Ξεκινά, εικονογραφώντας με παλέτα σκούρων αποχρώσεων τέλματα αποπνικτικά κι αγωνιώδη. Συνεχίζει, άλλοτε με ενδοσκόπηση κι άλλοτε με καυτηριασμό της υποκρισίας (τους) αλλά και του εφησυχασμού (μας), σε μια πορεία ανάδυσης από τα σκοτεινά υπόγεια τούνελ της ατομικότητας προς την επιφάνεια, αναζητώντας το φως της συντροφικότητας. Και ολοκληρώνεται, έχοντας ανακαλύψει πολύτιμες πηγές αισιοδοξίας, που αναβλύζουν από ενεργητικές στάσεις αντίστασης κι αλληλεγγύης κι όχι από παθητικές στάσεις ανάθεσης.
Το τραγούδι «17» που κλείνει τον δίσκο, το έγραψε ο Χάρης σε ηλικία 17 ετών και αφηγείται την ιστορία ενός μαθητή που δεν ολοκλήρωσε το Λύκειο από ανάγκη να εργαστεί, για να χαθεί άδοξα κάποια χρόνια αργότερα σε εργατικό δυστύχημα.
Το τραγούδι και συνολικά το άλμπουμ ως μουσική παράσταση, προγραμματίστηκε να παρουσιαστεί για πρώτη φορά ζωντανά στο κοινό στην ιδιαίτερη ημερομηνία της 17ης Νοέμβρη του 2017, σε μια χρονιά μάλιστα που σηματοδοτεί τα εκατό χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, την πρώτη – έστω και αποτυχημένη – απόπειρα οικοδόμησης ενός συστήματος δικαιότερου από αυτό που κυριαρχεί στον κόσμο μας εδώ και δυο-τρεις αιώνες.
Αν σημειώσουμε τέλος ότι η τελική επεξεργασία των τραγουδιών, το audio mastering, έτυχε να τελειώσει ξημερώματα της 17/7/2017, με αυτά και μ’ αυτά, ο τίτλος «17» για τον δίσκο μάλλον ήταν μονόδρομος.
CREDITS
Ο Χάρης Αρώνης υπογράφει τη μουσική σύνθεση όλων των τραγουδιών, όπως και τους στίχους, εξαιρώντας το 4 (ποίηση Κώστα Γαρίδη) και τα 10, 12, 13 & 14 (ποίηση Αλέξη Δάρα).
H ενορχήστρωση, η μουσική εκτέλεση (κανονικών οργάνων ή μέσω sampling), η ερμηνεία, η ηχογράφηση & οι μίξεις, το mastering, το εξώφυλλο και το booklet layout, έγιναν από το 2015 ως το 2017 από τον ίδιο «εν οίκω», με περιορισμένα μέσα και εξοπλισμό, αλλά με πολύ πάθος, πείσμα, μελέτη και πειραματισμό για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ιδιαιτερότητες αποτελούν τα παρακάτω:
Το 10 είχε ηχογραφηθεί το 2013 στο Room-S Recording Studio στο Ν. Ηράκλειο (παιξίματα – ηχοληψία – μίξη: Σίμος Κουσκούνης). Ομοίως και τα 1, 15 & 16 που ηχογραφήθηκαν το 2012 στο Timeless Recording Studio στην Ελευσίνα, με τη βοήθεια δύο συνονόματων από τη μπάντα ΕΜΜΟΝΟ ΓΚΡΙΖΟ: ο Χάρης Γερουλάκης (που έκανε την ηχοληψία και τις μίξεις) έπαιξε ηλ. μπάσο & ηλ. κιθάρα και ο Μπάμπης Τζανιδάκης έπαιξε ρυθμικές ηλεκτρικές & ακουστικές κιθάρες. Και στα τέσσερα λοιπόν παραπάνω κομμάτια, κρατήθηκε ακέραιο το ορχηστρικό μέρος, έγινε νέα ηχογράφηση των φωνητικών, remix & remaster.
Τέλος, στο 7, το σόλο της ηλεκτρικής κιθάρας έπαιξε ο Σταύρος Παπουτσάκης, ένας απ’ τους παλιούς «Εναερίτες» (όπως ονομαζόταν το σχήμα που πλαισίωνε τον Χάρη σε όλα τα live της εποχής του «Μανιφέστου»*). Για την ακρίβεια, πρόκειται για ενσωμάτωση στη μίξη του αυθόρμητου solo του Σταύρου από μια παλιά πρόβα, η οποία είχε ηχογραφηθεί μ’ ένα «δημοσιογραφικό» TASCAM DR-05. Στο ίδιο σημείο στο background ακούγονται διακριτικά και οι υπόλοιποι Εναερίτες: ο Βασίλης Μεσσάρης στα τύμπανα, ο Θάνος Μπένος στα πλήκτρα και ο Mahmoud Hassan στο ηλ. μπάσο.
* Ο πρώτος δίσκος του Χάρη είχε τίτλο «Της αγάπης Μανιφέστο» (2008, RPN Music).